S’ka pas kurrë sinqeritet,
kur veç njëri,tani vuan
Në këtë ndarje, për çudi
S’të pash fare ,të lënduar
Edhe pse n’fakt,ishe e ftuar
Mërzitinë,se ke me vete !
Si duket e kam vetëm unë
Për ty kalova dallg,stuhi e dete
Se të desha gjithmonë shumë
More valixhen edhe ike
Pa më thënë ,asnjē fjalë
E le të vuante ,zemrën time
E të shuhej dalngadalë
Tek largoheshe ,t’shihja në sy
Dukeshe e qet dhe e çliruar
M’vjen keq për veten e bëj çudi !
Pse kaq shumë,t’kam dashuruar?
Ngrita kokën pash nga qielli
Një thënie e vjetër,mu kujtua
S’ka pas kurrë sinqeritet
Kur veç njëri, tani vuan
Kujtova gjithë ndarjen tonë
Sytë e tu i kërkova kot
U habita sa gjakftohtë
Sytë e mi mbushur në lot
Pas kësaj krejt u kthjellova
E nga shpirti,mora një reagim
Përball pasqyrës,kur u ndodha
S’do t’lëndoj më kurr i thash shpirtit tim.
Urim Mezini Torino Itali
