Edhe mermer të kisha qenë
do isha çarë në mijëra pjesë
Përpara syçkave të shkruar
Aty lexoj fat edhe kumt
dhe gjitha festat pa kremtuar
Aty bëj meshë e lutem vonë
me kryq edhe qirinj në duar.
Edhe një trung të kisha qenë
me mijëra sythë do kishin dalë
Mjaft të ndiej kur më afrohesh
edhe më prek me dorë të valë
E do lëshoja lulë të ndritur
pa pyetur kurrë për muaj e stinë
Vetëm të binin mbi lëkurë,
të preknin gushën edhe gjinë.
Edhe prej hekuri të isha,
do isha shkrirë në zjarr e flakë
Përballë ca buzë të kundërmuar
të trëndafilshme kuqe gjak
E do të dehesha aromash
si në parajsë gjer vonë në terr
Paçka se është shkruar në bibël
se digjesh vetëm po qe ferr.
