Copëz vjeshte
harruar nëpër rrjeshta..
Erdhi, iku vjeshta si grua e pjekur
me fjolla trishtimi, veshur syve tretur,
e herë si ftua me krimbin fshehur brenda,
duke qarë pa lot dashuritë e humbura.
E nxehtë iku vjeshta si grua cipëplasur,
shkund e tund dy shegë me vështrimin velur.
Pikon lëng i shegës buzëve hoje mjaltë,
verdhuar bie ftoi, durimi ju sos vallë? .
Gjysmë xhveshur vjeshta, iku me nxitim
thërrime dashurie shkundi me trishtim.
E la dhe filxhanin, me fatin e zbrazët
dimrit ti afrohet me afshin e vaket.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pb/WFnZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDIzJTJGMDElMkYzMjQ0MDE5MDJfMTE5MTQ2ODM5ODQwNjQ2NF8zMTY2NDU5ODU4ODY0NzQ1ODgwX24uanBnJmNhY2hlTWFya2VyPTE2NzMwMTYzMjYtODA0NzUmdG9rZW49NGNiNDcyYTYwNzdhZmI5ZA.q.jpg)