Tradhtare dhe besnike
Tradhëtare ndoshta heshtja, po dhe besnikja ime
Të zjarrtë e mbajti diellin në ditët me vetmi.
Po kurrë s’u egërsua si det me dallgëzime,
Që hapat e kujtesës mbi rërë të mund t’m’i fshijë.
(Kjo poezi është zgjedhur si prolog i romanit “Dy Mariet” që kam në dorë.
![](https://gazetadestinacioni.al/wp-content/plugins/phastpress/phast.php/c2VydmljZT1pbWF/nZXMmc3JjPWh0dHBzJTNBJTJGJTJGZ2F6ZXRhZGVzdGluYWNpb25pLmFsJTJGd3AtY29udGVudCUyRnVwbG9hZHMlMkYyMDI0JTJGMDQlMkY0MjAzMDA2NzJfMjU0MTAyNzE3MzUyNTM0NjFfNzk5NzIyMTg1NjA3ODAzMzA2NF9uLmpwZyZjYWNoZU1hcmtlcj0xNzExOTY0MDQwLTEwMzA1OSZ0b2tlbj0yYmJiNjcwODNiMGEyZDUx.q.jpg)