Bëhu!
Mos iu druaj shpirtdëlirësisë sate
mos mbaj merak
Bëhu diell pranvere pas një dimri zemërak
Bëhu shpirt i çiltërt për dashurinë e kërkuar
Bëhu përqafim për një ujvarë malli të përvëluar
Mate dashurinë e shpirtit me lartësinë e Hyjit
Bekimi yt të bëhet dritëjetë për shpresën e humbur
Po nëse mundesh trasoja edhe rrugën engjëllit
Por kurr mos prano në lëkurën tënde
të jesh objekt i tjetrit
