Rudina Muharremi Beja
Kuptuam se s’ jemi mosha që kemi,
as rrobat që veshim,
e as ajo që mundëm të mbledhim si milingonat që s’reshtin.
Ne, qenie t’ habitshme përkundur dilemash
Nga vijmë?
ku shkojmë?
Këtij universi,
udhëtarë pa busull
thellësive të pambarimta,
kryqëzimeve të errëta,
pragjeve të fshehta
Mrekullish e misteresh,
ku vetëm një besim i sinqertë,
guximi për të gabuar,
përulësia për t’u kthyer mbrapsht,
ca libra,
një grusht miqsh,
apo ndonjë këngë kënduar me zë të lartë,
mund të na shpëtojë
e degdisë në harrim!
