Dr. Eduard a. Skufi ATHINE
Një artikull ekspres , i pa autorizuar kur zemra nuk mund të heshtë…
Ike pa zhurmë , me dinjitet dhe me vecantinë tënde . Ike por mbete me veprën tënde madhore , që na dhurove neve dhe gjithë universit . Ike pa shumë fjalë , pasi ti flisje me veprën tënde. Jeta të vendosi në rolin e një misionari, për ti dhënë dritë atyre ditëve pa diell . Ti si një Diogjen modern , pa zhurmë me dritën e kandilit kërkoje njeriun , kërkoje virtytet. Zhurmën dhe polilogjinë ja le atyre mediokërve meskin , që si hijet e natës donin të zvenitnin , me letra dhe mail pas shpine . Ata që të njësonin në përballje me gjitonin e “sokakut të të marrëve “. Nuk mund ta kuptonin ata se ti dhe dritë në dy shekuj , kur ata nuk ndriconin as shpirtin e tyre. Ti njeriun e thjeshtë e bëre Promete , por nuk denjove të dialogoje me ata tipa. Ti ishe, Je dhe do te mbetesh jo vetem një gjeni në një magji letrare por illuminist , figure poliedrike që vazhdimisht do të frymëzosh . Mendoj që brezi im ka një brengë , që nuk të tha Faleminderit . Të faleminderit o i shquari Kadare, që na bëre bashkëkohës me figurën dhë veprën tënde . Të faleminderit maestro që na ndricove rrugën . Të faleminderit pendëartë që na bërë të harrojmë Eseninin dhe Dostojevskin, Heminguejn dhe Tolstoin, se i gjetëm tek ty. Ti ishe sintezë G.Orwellit fin dhe antitotalitar me F.Kafkën existencialist dhe filozofik , mbase dhe dikush tjetër , që u përpoqe me sinqeritet vec për progres,
dhe emancipim social. Shume emigrantë si unë bashkë me fotot e prindërve , veprat e tua i ruajmë dhe i konsultojmë si Biblën. Kjo verë – dimër e pamëshirshme të rrëmbeu fizikisht , por ti nuk u shove pasi le dritën pas.Le pas romantizmin, vlerat etike dhe estetike, gjithcka intelektuale dhe u vendose në pjedestalin e pavekësisë. Tani që fizikisht largohesh, në skenë mbetesh me imazhin krenar dhe observativ por të pavdekshëm, mes “ Gjeneralit të ushtrisë së vdekur në “Dimrin e fundit “ për në “ Pallatin e Endrrave “ , ku konvertohshin në utopi… Ti i ngrite kokën lartë shqiptarit të përbuzur e të fyer nga ironia e fatit. Dhe brezat e ardhme do të thonë : « Kur thua magji letrare nënkupton … , kur thua filozofi fine nënkupton…, Kur thua psikoanalist mes figurash letrare nënkupton…, kur thua dritë që ndricon rrugën nënkupton vetëm I.Kadaren. Nuk mund të them Lamtumire se do të ritakohemi në veprat e tua. Pra mbetet një Faleminderit nga zemra për ty i madhi Kadare në pambarim !
