Halle,halle je moj
botë.Gjith trupi
Plagët, e tua gangrenë,
ilaç s’gjen,
për t’u shëruar.
……….
Ke gjith jetën që
lëngon,mbi krye
ke qellin gri…..!!
Qëkur pandemija hyri,
të mbuloj një, ftohtësi.
……….
Plagët që more
në zemër,nga lisat
që t’u këputën.
U bënë banorë të parajsës,nga koler,
e katranosur.
……….
S’të mjaftoi dhimbja
me lotë,po dhe lufta
kur u hap………….!!
Të çorroditi,nga trutë,
tmerr mbi tmerr,
të zuri prapë………!!
……….
Mbushur, portalet
me lajme,kronikë
e zezë dominon.
Ç’është kështu,
moj botë e mjerë,
A’mos fundi po
afron…………???
……….
Edhe, koha……..ka ndryshuar,ku ciklon
e ku tërmet……….!!
A’mos vallë nga
marrëzitë,që klimën
ja prishe vetë ???
……….
Nga grykësija për
para,të kan murrosur
të gjallë. S’kanë lënë
vend,pa betonuar,
mushkëritë ti kan
bllokuar……..nga
oksigjeni,munguar.
……….
Pa le dhe çmimet
e larta…ushqimet
për mbijetesë…..!!
Janë ngritur….. në marrëzi……Shtresa
e varfër çdo ditë vdesë ……………!!
……….
Lum ata që kanë
pushtete,kolltukve
t’ju bëjnë duvanë.
Çdo pasha,mendon
për vete,të varferit
i hanë të gjallë.
……….
Përherë,duart
lartë,të ngelën,
që të grisësh,
qellin gri.
Djellin rreze artë
kërkon…shpirtin,
t’a ngroi përsëri.
……….
Fate fate je moj
botë,dikush qanë,
e dikush qeshë.
Vetëm,në stacjon,
të fundit…barazi
ti do të keshë….!!
