Mollët e arta
dhe dritat
e perëndimit,
zemrat
e zhveshura,
shkallet
e drunjta,
te gjitha
dashurive
memece.
si Goranet
i mbajta,
mbi supet
e poezive.
Nuk te mendoia,
Kur pyesnim
dhe kërkonim,
Shihej
qe s, bënim
dashuri.
ne llogjiken
tuaj,
ne trokitje i dashuruar
isha.
Kjo është
e kuptueshme,
pse,
te dashuroi,
mbasi
pyesnim
erën
dhe shiun,
pëlqehemi
më shumë…
Ne puthjet
e dhëna,
nen krismën
e armëve,
nen qiellin
sterr,
në ditën
e dasmës,
kur Atllasi
qiellin
e luajti
dhe perëndeshat
e mbrëmjes,
qanin
ne parlamentin
Shqiptare.
Pikërisht,
kur
Herkuli
mollët
e arta
i rrëmbeu,
dymbëdhjetë
dekriminalizimet
dhe fëshfëritja
e Euro
Mongerinit,
ma prishi
gjumin…
Ne dasmën
e Erës
me Zeusin,
nga Kranea.
Kaon
bir Kaoni,
qe dheut
me thembera
rend
dhe ison
e dredh,
ne cdo male….
Ne puthjet
e dhëna,
nen krismën
e armëve,
nen qiellin
sterr .
Në ditën
e dasmës,
kur Atllasi
qiellin
e luajti…..
Ah, moj…
Ne jemi
Si universe
paralel…..
